بررسی مسئولیت مدنی و چگونگی تعیین سبب مسئول در سوانح هوایی

چکیده :

هواپیما همانطور که همزمان از سرعت و رفاه بالایی برخوردار است به همان میزان از سوانح هولناکتری در مقایسه با سایر وسایل نقلیه برخوردار می باشد و بحث سوانح هوایی در کشور ما باتوجه به تحریم های بین المللی و عدم توانایی در استفاده از هواپیماهای به روز در ناوگان هوایی به امر جدی تر و قابل تامل تر از سایر کشورها تبدیل شده است . از بحث فرسودگی ناوگان هوایی که بگذریم با قواعد متعدد ، پراکنده و در مواردی ناهماهنگ در جهت احقاق حقوق مسافرین زیان دیده از این وضع مواجه می شویم . این وضعیت قضات و مشاوران حقوقی را در یافتن راه حلهای مناسب دچار سردرگمی می نماید. پیرامون مسئله جبران خسارت در سوانح هوایی با دو نوع منبع داخلی و خارجی در ارتباطیم:1- منابع داخلی که شامل قوانین عام و خاص است ، قوانین عام داخلی مانند قانون مدنی ، مسئولیت مدنی ، قانون مجازات اسلامی و ... و قانون خاص داخلی ، قانون تعیین مسئولیت مدنی شرکت های هواپیمایی در پروازهای داخلی مصوب سال 1391 می باشد . 2- منابع بین المللی شامل کنوانسیون ورشو 1929 ، پروتکل لاهه ، کنوانسیون گوادلاخارا ، پروتکل گواتمالا و کنوانسیون مونترال.

حال در خصوص خسارت وارده به مسافران در پرواز های خارجی که مبداء یا مقصد آن ایران است ، کنوانسیون ورشو و اصلاحیه لاهه حاکم بوده و در پروازهای داخلی باید قائل به تفکیک شد: در خصوص خسارات وارده به جان مسافران قانون مجازات اسلامی حاکم و در خسارات وارده به بار و لوازم مسافران کنوانسیون ورشو و اصلاحیه لاهه

واژگان کلیدی : مسئولیت مدنی ، سانحه هوایی ، مسبب حادثه ، متصدی حمل و نقل ، کنوانسیون ورشو

فهرست مطالب

عنوان	صفحه
چکیده	1
مقدمه	2
فصل نخست : کلیات	7
مبحث نخست: مفاهیم و تعاریف	9
مبحث دوم : قوانین و مقررات حاکم بر حمل ونقل هوایی بین المللی	15
گفتار نخست : کنوانسیون ورشو 1929	15
گفتار دوم : پروتکل های کنوانسیون ورشو	17
گفتار سوم : موافقت نامه مونترال	21
گفتار چهارم : کنوانسیون گوادلاخارا 1961	23
گفتار پنجم : کنوانسیون مونترال 1999	24
مبحث سوم:قوانین و مقررات حاکم بر حمل و نقل هوایی	31
گفتار اول : قانون اجازه الحاق دولت ایران به کنوانسیون ورشو مصوب 1354	31
گفتار دوم : قانون هواپیمایی کشوری مصوب 1/5/1328	32
گفتار سوم : قانون تعیین حدود مسئولیت شرکت های هواپیمایی ایران مصوب 1391	32
گفتار چهارم : مجازات اخلال کنندگان در امنیت پرواز و خرابکاری در وسایل و تاسیسات هواپیمایی	33
مبحث چهارم: تقسیم بندی مسئولیت متصدی حمل ونقل ایران مطابق کنواسیون ورشو	34
گفتار نخست : مسئولیت های حقوقی مشمول کنوانسیون ورشو	34
گفتار دوم : مسئولیت های خارج از شمول کنوانسیون ورشو	37
مبحث پنجم:بررسی علل عمده ی وقوع حوادث و سوانح هوایی ایران	39
گفتار نخست : عوامل انسانی موثر در سوانح هوایی	39
گفتار دوم : عوامل غیر انسانی موثر د سوانح هوایی	41
فصل دوم: مبنای مسئولیت مدنی ناشی از سوانح هوایی	43
مبحث نخست: مبنای فقهی و حقوقی مسئولیت مدنی در سوانح هوایی	45
گفتار نخست : مبنای فقهی	45
گفتار دوم : مبانی حقوقی مطابق کنوانسیون ورشو	50
مبحث دوم: انواع خسارت وارده به مسافرین در نتیجه ی سانحه ی هوایی	55
گفتار نخست : خسارات مالی و جانی وارده به مسافر	55
گفتار دوم : خسارات معنوی وارده به مسافر	74
مبحث سوم: موارد معافیت شرکتهای هواپیمایی از جبران خسارت	83
گفتار نخست : اتخاذ کلیه تدابیر لازم از سوی شرکت هواپیمایی	83
گفتار دوم : علل خارج از اراده ی شرکت هواپیمایی	84
گفتار سوم : نقش زیان دیده در ایجاد خسارت	86
گفتار چهارم : عدم اعتراض زیان دیده در مواعد مقرر	87
مبحث چهارم:موارد تشدید مسئولیت شرکتهای هواپیمایی	91
گفتار نخست : تقصیر شرکت های هواپیمایی در ایجاد خسارت	91
گفتار دوم : رعایت برخی مقررات	94
فصل سوم: شرط تغییر محدوده مسئولیت ، زمان و مکان مسئولیت و چگونگی تعیین سبب مسئول	97
مبحث نخست:چگونگی تعیین سبب مسئول مطابق کنوانسیون ورشو	99
گفتار نخست : بررسی اعتبار شرط عدم مسئولیت در فقه امامیه و حقوق ایران	99
گفتار دوم : بررسی اعتبار شرط عدم مسئولیت برای شرکت های هواپیمایی	107
گفتار سوم : بررسی اعتبار شرط افزایش مسئولیت در فقه امامیه و حقوق ایران	109
گفتار چهارم : بررسی اعتبار شرط افزایش مسئولیت برای شرکت های هواپیمایی	110
مبحث دوم: زمان و مکان مسئولیت	111
مبحث سوم : چگونگی تعیین سبب مسئول مطابق کنوانسیون ورشو	112
مبحث چهارم : چگونگی تعیین سبب مسئول در سوانح هوایی مطلبق قوانین و رویه محاکم	115
گفتار نخست : رعایت کنواسیون ورشو 1929 اصلاحی لاهه	115
گفتار دوم: رعایت قوانین و مقررات داخلی ایران طبق رویه ی محاکم	115
نتیجه گیری	117
ضمائم	118
منابع	131
چکیده ی انگلیسی	134
عنوان انگلیسی	135